La Paz, Baja California, Mexico

Baja California heeft duizenden en duizenden cactussen. Misschien wel vele miljoenen. Sommige exemplaren zijn ruim honderd jaar oud. Ze zijn prachtig en kleuren het woestijnlandschap in veel opzichten. Het zijn monumenten. Als je een stuk grond koopt voor het bouwen van een leuk optrekje met uitzicht op zee, mag je ze daarom niet kappen. Je moet ze verplanten. Daar zijn we het helemaal mee eens.

Samen met Paul en Jan, ons familiebezoek uit NL, bezoeken we El Santuario de Los Cactus. Een cactuspark in de buurt van La Paz. Daar horen we meer over het cactusleven. Met de stekels houden de cactussen bijvoorbeeld ochtenddauw vast. Van die druppeltjes kunnen ze riant en lang leven. Dat doen we ze niet na.

We gooien de trossen los van Luna Azul en gaan eilandhoppen met Paul en Jan. Er volgen stralend blauwe dagen in de Zee van Cortes gevuld met zeilen, snorkelen, zwemmen met zeehonden, zonnen, strandwandelingen en bijkletsen in de kuip.

De tijd vliegt. Ze zijn weer bijna terug in NL. In La Paz huilt de hemel. De uitgebluste orkaan Raymond spoelt de straten schoon. Morgen maak ik met mijn nieuwe mandje gevuld met Hollandse specialiteiten (van de jongens gekregen) een rondje stad. Kan ik aardig wat prikkels uitdelen aan onze amigos holandeses. Een foto van het Prikkel Mandje (helaas zonder bitterballen) volgt als de zon weer schijnt.